همان طور که گفتیم پوست یکی از قسمت های اصلی بدن ماست بنابراین محافظت و نگهداری از آن بسیار مهم است. در این پست راجع به خشکی پوست و نشانه های آن می پردازیم.
پوست بدن در اثر کاهش ترشح چربی توسط غده های پوستی خشک می شود و نسبت به عوامل محیطی و برخی از مواد حساس می شود. بعد از شست و شو پوست سفت می شود و حالت بدی را به خود می گیرد و به دلیل خشکی شدید باید از کرم مرطرب کننده استفاده شود.
نتیجه خشکی پوست ترک خوردن آن است.
غدد چربی به اندازه کافی پوست را چرب نمی کند، عوامل ژنتیکی، قرار گرفتن پوست در معرض عناصر و فلزات بخصوص در زمستان، عوامل محیطی مثل تابش نور خورشید، باد، سرما، برنامه غذایی نامناسب، کمبود مواد غذایی و ویتامین مانند ویتامین A، سیستم های تهویه، دوش گرفتن بیش از حد در فصل تابستان، سردی بیش از حد آب و هوا در زمستان و… بسیاری از عوامل دیگر که موجب خشکی پوست می شود.
خشکی پوست ممکن است برای هرکسی پیش آید اما برخی از عوامل وجود دارد که باعث می شود احتمال رخ دادن این مورد را بالا ببرد از جمله این موارد، سن است. خشکی پوست در افراد بزرگسال بیشتر اتفاق می افتد زیرا با گذشت زمان منافذ پوستی چربی کمتری تولید می کند.
در علم پزشکی به خشکی پوست درماتیت می گویند که انواع مختلفی دارد:
برخورد و یا تماس با محرک: هنگامی رخ می دهد که پوست شما ماده ی شیمیایی تحریک کننده ای را لمس کند و به آن واکنش نشان دهد؛ که باعث التهاب موضعی می شود.
برخورد یا تماس آلرژیک: هنگامی اتفاق می افتد که پوست شما در تماس با ماده حساسی مثل نیکل قرار می گیرد.
سبوریک: زمانی رخ می دهد که چربی بیش از حدی پوست شما را در بربگیرد.
نوشیدن زیاد آب، شست و شوی پوست، استفاده از کرم مرطوب کننده، استفاده از ماسک مرطوب، استفاده از عسل به عنوان ماسک، استفاده از حمام شیر، استفاده از میوه و سبزیجات، استفاده از ضد آفتاب با spf مناسب، استفاده از روغن نارگیل و آووکادو، استفاده از دستکش پلاستیکی هنگام کار با شوینده ها، استفاده از میوه هایی مثل موز و پرتقال.
در صورت تمایل می توانید پست محافظت پوست از بدن چگونه است و پوست مهم تین عضو بدن را مطالعه فرمایید.